Ik zie in mijn mediationpraktijk vaak een groot verschil in hoe mensen Zingeving en betekenis geven aan hun leven. En dat daardoor de miscommunicatie ontstaat.
Mensen verstaan elkaar niet meer en zien niet meer wat de ander echt belangrijk vindt. Of ze komen er achter dat ze zelf hele andere zaken belangrijk zijn gaan vinden dan hun partner.
Ben je dan nog in staat om de verbinding te herstellen of is scheiden dan een optie?
Van onmacht naar kracht dat is het thema wat mij betreft voor 2019.
De meeste mensen zijn zo ver van zichzelf verwijderd geraakt dat ze niet meer zien wat ze allemaal hebben. Ze zijn gefocust op het tekort, wat ze zelf missen of wat die ander maar niet schijnt te zien. Alle aandacht gaat daar naar toe. Eigenlijk is het heel primair en wordt er gekeken vanuit het niveau van een kind dat naar zijn ouder kijkt. Wat krijg ik wel en wat krijg ik niet van hem of haar: Ik ben Ok en jij bent niet Ok. Er is sprake van voorwaardelijke liefde.
Als volwassene ben je in staat om ook naar jezelf te kijken en te reflecteren. Je eigen aandeel te zien en de verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen gedrag. En het te plaatsen in de situatie waarin je je bevindt en te analyseren waarom je bepaald gedrag hebt vertoond. Daar is vaak wel hulp van een professional bij nodig die de juiste vragen stelt.
2018 was een jaar waarin alle facetten van onmacht zich lieten zien van dichtbij en verder af in mijn omgeving. Heel veel relaties die onder druk stonden en waar scheiden de enige optie leek. Dan zijn de partners al te ver verwijderd van het gezamenlijke gesprek. Is de wil er niet meer om zich in te spannen voor een verzoening. Zijn er te veel dingen gebeurd waardoor er geen vertrouwen meer is.
En ook dan is het nuttig en nodig om dat gesprek weer aan te gaan. Ook al is het om als partners afscheid te nemen van elkaar. De meeste vechtscheidingen komen voort uit het niet goed afhechten van de relatie. Ben je werkelijk in staat om elkaar los te laten als partner en elkaar alles (weer) te gunnen?
Juist als er ook kinderen bij betrokken zijn, ben je dat aan hen en jezelf verplicht mijns inziens. Ik ben dankbaar dat ik als mediator daar een bijdrage aan kan leveren! Het mediation proces leent zich bij uitstek voor bezinning, wat is er gebeurd en welke betekenis geef je daaraan. De SCHIP-aanpak draagt hier nog eens aanvullend en versterkend aan bij. Hoe ga je om met conflicten en hoe ben je vroeger als kind gehecht? Allemaal aspecten die daarin meespelen. Zo kom je steeds meer in je kracht te staan en snap je jezelf en de ander beter. Er komt meer begrip.
Staat je relatie onder druk? Blijf niet stilzitten en ga op zoek naar wat jou en je partner nog wel bindt! Als ex-partners in wording zal die verbinding anders worden, maar ook als je bij elkaar blijft zal die verbinding een nieuwe vorm gaan krijgen.
Ik gun iedereen in 2019 een groeizaam jaar toe waarbij je jezelf en de relatie met jezelf en de ander de aandacht geeft die het verdient!
Judith Bootsman 